De tijd is het snelste

Op een T-shirt las ik: “de tijd is het snelste van alle dingen”.

Die opmerking herbergt in zich een zee van verdriet en verlies. Maar daarover gaat het niet (alleen).

Leuk, zo’n slogan op een T-shirt, maar ze zijn er al sinds mensenheugenis en er wordt grote onzin mee verkondigd, met slogans op T-shirts. Alternatieve feiten op T-shirts hebben nog maar heel recent gezelschap gekregen van alternatieve feiten in regeringsverklaringen…

Dit T-shirt was niet met een korrel zout te nemen, en net zoals zout in een wond bleef deze slogan maar steeds zeuren.

En ineens wist ik het: deze slogan is wél waar. Tijd is zelfs zozeer de maat van alle dingen dat we het als maatstaf gebruiken van grote onzin (“meeste broodjes hotdog gegeten in tien minuten”) maar ook als maatstaf voor de grootste dingen die we in het universum kennen (“een lichtjaar is de afstand die het licht in één jaar kan afleggen”).

Dit moment is nu voorbij. En dit moment ook. En dit. En het komt niet meer terug. En dit ook niet.

Maar, toch is er leven na de dood. Ik fotografeer met camera’s die al decennia langer werken dan ze ooit hadden moeten doen. Ik drink bier dat deze maand over datum gaat. Whiskey die twaalf jaar in een eikenhouten vat heeft gewacht totdat hij werd gebotteld, is na 20 jaar of veel langer nog heerlijk. Toegegeven, sommige wijn moet je niet zo lang laten liggen. Aan de andere kant, azijn kan wel wat leven in de brouwerij (lees keuken) brengen.

Omdat tijd het snelste is van alle dingen, fotografeer ik. Want we hebben allemaal de illusie dat we niet vergeten, maar we hebben allemaal ongelijk. Die fractie van een seconde waarop de sluiter opent, blijft heel veel langer. Misschien wel tientallen jaren, of meer.  En ooit komt het moment dat jijzelf definitief vergeet, dat je ‘uit de tijd raakt’. En daarvoor is al dat moment voor anderen gekomen. De komst van dat moment is onafwendbaar. Want de tijd gaat voort.

Toch zijn er veel dingen die niet in die fractie van een seconde worden gevangen, die alleen worden bewaard op de harde schijf tussen je oren. Levenskunst is (voor mij) niet alleen om blij te worden van de dingen die ik fotografeerde, maar ook van de dingen die ik niet fotografeerde. Omdat ze daar te belangrijk of te gewoon voor waren.

Om die belangrijke en heel gewone momenten toch te laten voortbestaan, moet je ze delen. Fysiek. In tijd en ruimte, face to face. Alleen door momenten te delen kan je de tijd overleven.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.