by johanniels.com
Deze blogposts bevatten voor elk wat wils, voor de fans van een merk of type camera, maar ook een soort film of type sensor, of voor de estheet en de filosoof.
Ik deel graag mijn kennis over apparatuur en processen maar ook mijn persoonlijke visie op fotografie in deze blogposts.
Voor copyright-bepalingen, klik hier: Copyright Nederlands
Het was op die aprildag een drukte van belang in de Kloekhorststraat. Mensen liepen af en aan. Fietsers kwamen voorbij, op weg naar huis of juist op weg naar de binnenstad, of naar school. De zon scheen maar de jassen konden natuurlijk nog niet thuisblijven.
Continue reading “Een drukte van belang in de Kloekhorststraat”
Er zijn Assenaren die graag iets voor anderen doen. Vaak belangeloos steken ze tijd in het opzetten en onderhouden van de Asser buurtbiebjes (buurtbibliotheekjes, buurtboekenkastjes, hoe je ze maar noemen wilt) die ervoor zorgen dat oude boeken niet bij het oud papier belanden maar een nieuw leven krijgen bij een volgende eigenaar.
Continue reading “Asser Buurtbiebjes”
Analoge fotografie is leuk! Het gebruik van een oude camera die weer overnieuw hip is geworden, het tegenwicht aan de ‘snelle’ digitale wereld die een camera met een rolletje biedt, de verwachting van de afgedrukte foto’s: “Oh ja!”
Deze koopwijzer vertelt je of een analoge compactcamera iets voor jou is en waar je op moet letten.
Op deze pagina vind je foto’s die ik in 2016 maakte met de Sony A7 en historische lenzen met grote diafragma’s (‘snelle lenzen’).
Sinds ik de Sony A7 kocht (op het moment dat de A7 II uitkwam en de prijzen voor het originele model omlaag gingen) is de camera nauwelijks een dag thuis gebleven als ik eropuit ging. Het is een revolutionaire camera waarop ik lang heb gewacht (langer dan ik zelf wel wist!) en hij heeft nog geen moment teleurgesteld!
Continue reading “De Sony A7 en een lichtsterke lens: Bokeh Dreams”
Waar gaat het eigenlijk over?
In gesprekken over fotografie merk ik regelmatig dat mede-fotografen (die vaak in het digitale tijdperk in de fotografie zijn begonnen) niet exact weten hoe het zit met een correcte belichting. De automatisering van camera’s is daar debet aan: het apparaat grijpt in op het denken over belichting van de fotograaf, die daardoor eigenlijk niet toekomt aan een consequente werkwijze, en verzandt in probeersels, soms met een goede uitkomst. Fotografie wordt zo een soort van beeldende Russische roulette.
Ik besloot daarom om deze blogpost te schrijven, waarin ik uitleg het het naar mijn mening wél moet. Onderaan de pagina vind je een box om (met een facebook- of Disqus-account) je opmerkingen en eventuele vragen aan me achter te laten, ik beantwoord ze graag! Een begrip van de basiskennis over fotografie en belichten is wel vereist om met deze blogpost uit de voeten te kunnen.
Continue reading “Belichten voor kleurenfilm, zwartwitfilm en digitaal.”
In de tijd van fotografie op filmpjes, werd er van de negatiefstroken vaak een contactafdruk gemaakt. Zo genoemd omdat alle stroken op een vel fotopapier werden gelegd (er contact mee hadden) en vervolgens dat vel werd belicht en ontwikkeld.
De gedachte dat een foto de werkelijkheid toont is wijdverbreid. Dagelijks worden we gebombardeerd met beelden via sociale media en daaruit stellen we onze kijk op de werkelijkheid samen. We realiseren ons (soms) niet dat we een gekleurde werkelijkheid maken doordat we de bewegingen van onze voorkeurs-vrienden, voorkeursmedia, voorkeurs-bedrijven en dergelijke aaneenrijgen tot een wereldbeeld. Een wereldbeeld waarin ‘de waarheid’ eigenlijk maar één verschijningsvorm is van een werkelijkheid die te complex is om te worden gekend.
Continue reading “Fotografie en de werkelijkheid: Get Real!”
Onlangs kwam ik in mijn mappen met foto’s een drietal foto’s tegen waarvan ik vind dat ze wel een eigen blogje waard zijn.
Het is alweer even geleden dat ik in mijn fototas een Leica M3 met een Leitz Super-Angulon 21mm lens meenam. De Super-Angulon is een bijzondere lens. Het was in zijn tijd een extreme groothoeklens, een 21mm lens maken was in de jaren vijftig geen eenvoudige opgave. Het was zo ingewikkeld, dat Leitz de opdracht uitbesteedde aan Schneider-Kreuznach, een andere beroemde Duitse lensmaker met een decennialange reputatie op het gebied van lenzen voor grootformaat-, middelformaat- en kleinbeeld-camera’s.
Het verhaal gaat dat toen de mensen van Leitz de lens testten, ze aan Schneider-Kreuznach terugmeldden dat er iets mis moest zijn met de lens, omdat de testresultaten de theoretische maximale scherpte overschreden. Het antwoord kwam van Schneider: “Mooi, dat was de bedoeling.”
Alle theoretische babbels over ontwerp en scherpte op een stokje, het is gewoon een bijzondere lens in hoe hij het beeld vastlegt. Erg scherp, maar vooral in het midden van het beeld. Ondertijd is het verlies aan scherpte heel natuurlijk voor het menselijk oog, waardoor de lens een uitzonderlijke dieptewerking lijkt te krijgen.
Groningen, Noorderplantsoen. Mei 2011. Leica M3 en Super-Angulon 3.4/21mm. Rollei Retro 100 film.
Eindelijk eens een dag zonder regen vandaag, de weerman voorspelt droger en kouder weer vanaf het weekend. Voor de middag staat een sessie portretfoto’s met politici op het programma, in Utrecht. Voor de ochtend heb ik de hond meegenomen naar het bos, in Assen. Het Asserbos is het mooiste bos van Noord-Nederland, het loopt tot aan de rand van het stadscentrum en je kan er drie uur lopen zonder twee keer hetzelfde pad te hoeven nemen. Bijna gedachtenloos verstuur ik een tweet over de portretsessies, wanneer ik een bericht zie dat zegt: “Skelet bij Gieten blijkt mens uit de IJzertijd”. Dat zet me aan het denken.